صبح‌ها زود بیدار می‌شویم، باعجله صبحانه می‌خوریم، به سرکار می‌رویم و شروع به کار کردن می‌کنیم. در وقت ناهار هم کارکردن متوقف نمی‌شود. ساعت کاری تمام می‌شود اما اضافه‌کاری می‌ایستیم. خسته‌ شده‌ایم اما با خود می‌گوییم باید از پس این کار بربیایم. به خودمان فشار می‌آوریم و بیشتر و بیشتر کار می‌کنیم، زیرا به ما یاد داده‌اند که برای رسیدن به هدف باید سخت کار کنیم؛ بی‌وقفه و بدون استراحت. ما با اینگونه کارکردن می‌خواهیم از زمانمان حداکثر استفاده را داشته‌باشیم اما آیا چنین چیزی امکان دارد؟ آیا ما می‌توانیم بهره کافی را از زمانمان ببریم؟

ما آنقدر در طول روز کار انجام می‌دهیم که دیگر انرژی‌ای برایمان باقی نمی‌ماند، خستگی‌ها روی هم جمع می‌شود و باعث می‌گردد که تمرکزمان بر روی مسائل مهم و ضروری را از دست بدهیم، کم انرژی شویم، به کافئین و نوشیدنی‌های انرژی‌زا پناه ببریم تا به زور کارهایمان را به جلو ببریم. به طور مثال وقتی خسته هستیم نمی‌توانیم به دنبال چیزی که می‌خواهیم بگردیم، حتی نمی‌توانیم دسته کلیدمان را بیابیم، با کوچکترین حرفی عصبانی شده و از کوره در می‌رویم.

به تنظیمات کارخانه خود بازگردیم

زمانی‌که استراحت می‌کنیم، انرژی‌مان را باز می‌یابیم، ذهنمان آرام می‌شود و می‌توانیم با مشکلات دست‌وپنجه نرم کنیم. با استراحت کردن است که می‌توانیم بفهمیم که چه‌کاری را باید در لحظه انجام دهیم. پژوهشگران معتقدند برای بازدهی بیشتر باید از خستگی مفرط پرهیز کنیم، باید کار را به گونه‌ای انجام دهیم که بتوانیم به صورت روزانه و هفتگی استراحت کنیم.

یکی از کارها و عادت‌هایی که برای مدیریت زمان باید برای خودمان به وجود آوریم استراحت کردن است. استراحت کردن نه تنها بازدهی ما را در محل کار افزایش می‌دهد بلکه در محیط خانه نیز عملکردمان را نسبت به خود و سایر اعضای خانواده بهبود می‌بخشد. مادری که در خانه استراحت داشته‌باشد می‌تواند با همسر و فرزندان خویش روابط بهتری را ایجاد نماید.

برای آموختن استراحت برداشتن گام‌های زیر ضرورت دارد.

• رسیدگی به کارهای مهم و ضروری را به ساعات اولیه روز بسپاریم: در ساعت‌های اولیه روز ما دارای انرژی و تمرکز بیشتری هستیم و به همین دلیل می‌توانیم به راحتی به مسائل مهم و ضروری‌مان رسیدگی کنیم.
• کارها را به سه بخش حداکثر نود دقیقه‌ای تقسیم کنیم: از میان کارهایی که در یک روز باید به آن‌ها رسیدگی کنیم سه کار را انتخاب کنیم و نود دقیقه زمان را به هرکدام از آن‌ها اختصاص دهیم. در مقالات بعدی درباره تهیه لیست کارها و اولویت بندی و تکنیک‌های مدیریت زمان بیشتر صحبت خواهیم کرد.
• توقف کنیم: میان بخش‌های نود دقیقه‌ای خود ده‌ الی پانزده‌ دقیقه استراحت کنیم.
• هیچ کاری نکردن را بیاموزیم: هدف از مدیریت زمان داشتن عملکرد بالاست. از این رو گاهی باید هیچ کاری انجام ندهیم. باتوجه به سخن راسل اریک دوبدا گاهی برای موفقیت به جای تلاش باید توقف کرد و استراحت کرد.
• عمیق و کافی بخوابیم: یکی دیگر از مواردی که به استراحت کردن ما کمک می‌کند خواب عمیق و باکیفیت است.
• چرت بزنیم: گاهی در طول روز برای‌مان پیش خواهد آمد که میزان خستگی‌مان به حدی می‌رسد که نمی‌توانیم به کارمان برسیم و نیاز به خواب پیدا خواهیم کرد. در این مواقع لازم است که یک چرت بخوابیم.

نتیجه‌گیری

یکی از عادت‌هایی که می‌توانیم با ایجاد کردن آن، از زمان خود بهترین استفاده را بکنیم استراحت کردن است. استراحت کردن به این معناست که در بازه‌ای ما انرژی از دست‌رفته مان را بازیابی کنیم، ذهنمان را آرام نماییم. ما در هنگام استراحت کردن هیچ کاری نمی‌کنیم. استراحت کردن را با تماشای تلویزیون و گشت‌وگذار در فضای مجازی یکسان ندانید. خواب باکیفیت و عمیق و چرت روزانه از جمله مواردی هستند که ما را در استراحت کردن یاری می‌رسانند. در مقالات بعدی از ایجاد عادت خواب باکیفیت و چرت روزانه صحبت خواهیم کرد.